Wystawa z cyklu Performwizje: centrum-peryferia
Wernisaż dn. 30.06.2010, o godz. 19.00
Galeria ODA, ul. Dąbrowskiego 5
Kurator wystawy dr Kazimierz Piotrowski
Wystawa czynna do 18 lipca 2010 r.
KRZYSZTOF ZARĘBSKI (ur. 1939 r.) w latach 1962 – 68 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownie prof. Jana Wodyńskiego i prof. Stefana Gierowskiego). Jest pionierem sztuki performance w Polsce. Jego twórczość konsekwentnie oscyluje wokół tematów przemijania czasu, procesów biologicznych, pamięci, erotyzmu. Początkowo tworzył obrazy w stylu nowej figuracji. Od 1971 roku rozpoczął działania artystyczne o charakterze performance i happeningu (akcje plastyczne, environments), które artysta często utrwalał na fotografii i taśmie filmowej. W latach 70. współpracował jako scenograf z reżyserem Helmutem Kajzarem, współtworząc jego teatr meta-codzienności. Od 1983 roku z żona Krystyną
Jachniewicz związany był z artystyczną grupą Rivington School w Nowym Jorku, gdzie mieszka i pracuje.
KAZIMIERZ PIOTROWSKI (ur. 1964) – historyk, krytyk i filozof sztuki, w latach 1984-89 studiował historię sztuki i filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (doktorat w Instytucie Sztuki PAN w 2000 pod kierunkiem prof. Stefana Morawskiego), w latach 1990-2003 roku pracował w Muzeum Narodowym w Warszawie, pełniąc w 2001 r. funkcję kuratora Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego (zmuszony do dymisji po tzw. aferze Irreligii).
Kurator wystaw: IRRELIGIA (Bruksela 2001/2002), Morfologia nie-sacrum w sztuce polskiej XX wieku (2003), NEUROPA. Sztuka, patronimikum i nowa plemienność (2003), InteGracja. Sztuka wobec acedii po 7-8 czerwca 2003 r. (2003), INC. Sztuka wobec korporacyjnego przejmowania miejsc publicznej ekspresji (w Polsce) (2004/2005), MAMIDŁO. Kobieta jako fenomen nasycon
y (2007), dowcip i władza sądzenia. Asteizm w Polsce (2007/2008) Autor wielu tekstów, opracowań krytycznych i publikacji książkowych dot. sztuki współczesnej. Ostania jego publikacja to „Krzysztof Zarębski Erotomaty słabnącego Erosa-Przyczynek do dziejów sztuki performance w Polsce i Stanach Zjednoczonych po 1968 roku”
