OBSZAR
Anna Sieradzka-Kubacka, Kamil Wnuk, Julia Kurek, Mateusz Bednarz, Edyta Mąsior
27 lipca – 31 sierpnia 2012
Wernisaż 26 lipca 2012, godzina 19:00
Galeria ODA, ul. Dąbrowskiego 5, Piotrków Trybunalski
OBSZAR DZIAŁANIA
Czy można zdefiniować przestrzeń,
Jak można porównać ze sobą różne obszary,
Ile jest różnych sposobów poszukiwania,
Jak w nich istni się obraz?
Czym i czego /albo jakiego świata/ odwzorowaniem jest obraz? Jaką rzeczywistość opowiada?
Pod postacią artystycznej propozycji, gdzie poprzez narrację w języku nowych mediów, za pomocą dźwięku, obrazu (obraz-odbicie, obraz-uobecnienie) oraz działań performatywnych/performansu doktoranci Katedry Intermediów (ASP Kraków), kreują i odtwarzają swój indywidualny punkt widzenia.
Wykorzystując obraz video dla oddania symboliki snu, przejścia i śmierci (Anna Sieradzka-Kubacka), czynności performatywne/performans (Kamil Wnuk), z bliska i daleka (Julia Kurek), przecinające się i krzyżujące dźwięki (Mateusz Bednarz), sytuacje i obrazy (Edyta Mąsior), tworzą obszar działań, zaznaczając swoje indywidualne poszukiwania w obrębie wspólnie przyjętych rozważań.
Zapraszamy na wystawę, zachęcając do znalezienia własnej, indywidualnie pojętej przestrzeni, własnego OBSZARU poszukiwań, nadania mu nowego charakteru.
Tematyka wystawy ,,Obszar’’ oscyluje wokół przestrzeni w jakiej znajduje się człowiek, przestrzeni, której poniekąd bezpośrednio doświadcza. Szeroko rozumiane pojęcie obrazu pozwala nam dostrzec w dziełach wykorzystanie jego dwóch typów: obrazu-uobecnienia, a także obrazu-odbicia. Każde dzieło prezentuje nam własny, subiektywny punkt widzenia danego artysty. Za jedną z najciekawszych pozycji możemy uznać ,, Dreaming’’ Anny Sieradzkiej- Kubackiej. Ten cykl o nieco mistycznym charakterze, z lekka wywołujący niepokój, przywodzi na myśl tematykę grozy niczym z horroru. Autorka stara się tu uchwycić moment przejścia pomiędzy jawą a snem, światem rzeczywistym, a śmiercią. Nie wykluczone, iż w nader zadziwiający sposób udaje jej się dokonać owego zamierzenia. Dwa światy: świat realny oraz świat duchowy tak niezwykle współgrają ze sobą, wzajemnie się przenikając. Co ciekawe dziewczynka pod taflą wody byłaby przez nas uważana za śpiącą gdyby nie ważny szczegół tego dzieła, jakim są unoszące się na wodzie włosy. Ten dodatkowy element pozwala nam sądzić , iż zapadła ona w głęboki, wieczny sen. Mistycyzm i duchowość przejawia się również w prezentacji ,, Zen’’ Julii Kurek. Niecodzienne miejsce, ubiór postaci, oraz towarzyszący obrazowi dźwięk zaskakują a jednocześnie zaciekawiają odbiorcę. Kobieta siedząca na tureckich skałach magmowych wsłuchuje się w nawołujący do modlitwy dźwięk i znika. Można by powiedzieć, że ów przyciągający dźwięk swoją mocą czyni bohaterkę duchowo i fizycznie nieobecną. I oto właśnie obecność a jednocześnie nieobecność. Kolejną próbą zdefiniowania przestrzeni jest instalacja ,, Uczulenie na kolor niebieski’’ Kamila Wnuka. Za pomocą performance autor próbuje tutaj wypełnić pustą, monotonną, z pozoru nieciekawą ścianę. Kolor staje się tutaj decydującym elementem. Swoją ostrością lub też stonowaniem potrafi pokierować wszelkiego rodzaju zależnościami ustalonymi w polu obrazowanym. Połączeniem malarskiej wizji przestrzeni oraz formy video jest kompozycja ,,Dom’’ Mateusza Bednarza. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj szary dom , wokół którego pojawiają się ludzie. Kolorystyka nieco stłumiona, ospała przywołuje na myśl dzisiejszą szarą codzienność, w której powolnie toczy się życie. Można by rzec iż taką ludzką codzienność wypełnia niekiedy samotność, którą doskonale ukazuje instalacja ,, Jak wróbel samotny na dachu’’ Edyty Mąsior. Całość wystawy przedstawia różne obszary poszukiwań twórców. Idąc ich tropem możemy zaspokoić ludzką ciekawość poznawania przestrzeni, a przede wszystkim ciekawość poznawania życia.
Paulina Gębicka , Joanna Baranowska
