Ośrodek Działań Artystycznych zaprasza na wernisaż wystawy:
„Siłowe Rozwiązania Intelektualne”
Maciej Albrzykowski, Łukasz Głowacki
Wernisaż:
4 marca 2022 r. godz. 19:00
Galeria ODA ul. Dąbrowskiego 5, Piotrków Trybunalski
Wystawa czynna do 3 kwietnia 2022 r.
Naturą umysłu jest poruszać się, materii zatrzymywać; to możliwe, by umysł nie był w stanie dotrzeć do kresu ,gdzie winien się zatrzymać, acz mądrością jest umiejętność wyznaczania obszaru działania, namysłu nad działaniem, praktyczne znaczenie „pola”; z chwilą, gdy umysł zaczyna operować „wewnątrz niego”, zaczyna odkrywać potencjały i dynamizmy, jak np. w atomie.
Ezra Pound – Addenda (ca 1928 – 1936)
I
TRUIZMY
(można nie czytać)
Czy jesteśmy skorelowaną przestrzenią energii, pomiędzy intelektem a sprawnością biomechaniki życia? Doświadczamy jej nieświadomie, nie zastanawiając się nad tym, że zróżnicowana przewaga jednego aspektu nad drugim skutkuje zmiennym wzorcem osobowości. W zależności od bilansu dominacji cech mentalnych, rozpatrywanych na przykład w sposób etyczny, przybieramy typy postaci, których ikonicznymi wzorcami może być święty, lub tyran satrapa, człowiek dobry, lub przekraczający przyjęte normy społeczne zabójca.
Świat się zmienia – jesteśmy kowalami jego losu, naszą aktualnością są zdynamizowane procesy swoistego przebiegunowania, dotyczącego wielu sfer związanych z aktywnością człowieka. Progres cywilizacyjny jest oszałamiający, daje nadzieję równomiernego rozwoju, obserwujemy nowe perspektywy falsyfikujące i zastępujące dotychczasowe sensy i idee społeczne. Pomimo tego ludzie wciąż toczą spory nie widząc „ belki we własnym oku”. Doświadczamy chaosu, exodusu, którego powodem jest także wciąż anachroniczna siła agresji, terror jednostki władzy. Nasza teraźniejszość zaskakująco jest znowu geopolitycznym nieustaleniem.
II
O CO CHODZI ?
(ewentualnie można przeczytać)
W arsenale teraźniejszych groźnych kontekstów, bezpieczną emanacją jest promieniowanie energii z perspektywy PUNKTU SZTUKI. Jest on fundamentalnym stanem początku kreacji człowieka, kumulującego egzystencjalny pęd tworzenia. Ustanowiona rama – SIŁY i INTELEKTU nie jest propozycją uzurpacji obrazu samego w sobie – określa jedynie granice duchowej przestrzeni odbioru sztuki. Siła (wola) pozbawiona funkcji celowości jest miotającym się przypadkiem, pytając o jej sens – doświadczamy naszej intelektualnej podmiotowości. Nie oznacza to jednak wygranej postawionego na szali intelektu, który sam w sobie może być więźniem chorego ciała, świadomością cierpienia, medytacyjną biernością. Mózg jest naszym naturalnie uprzywilejowanym autorytetem, który pozbawiony pierwiastka performatywności – staje się bytem niepełnym. Z racji symbiotycznego porozumienia jest dokarmionym pasożytem, którego misją i spełnieniem konceptualizacji jest wcielenie w życie ciała. Impulsy myśli przekuwane na wektory są potencjałem dynamiki realizacji konceptu formy. W aktualnej peryskopowej symetrii, pasywnym obrazem w camera obscura mózgujest dynamiczne studium zmiany. Jego rozwiązaniem jest mobilizacja sił w harmonii potencjałów, dążących do zrównoważenia niezrównoważenia.
Łukasz Głowacki
20 02 2022
Nałęczów
Maciej Albrzykowski, urodzony w Zakopanem w 1960 roku. Uprawiał w celach mistrzowskich; łyżwiarstwo szybkie, narciarstwo, speleologię. Śpiewał w chórze i tańczył po góralsku za pieniądze. Kształcił się zawodowo w „Szkole Kenara” w Zakopanem następnie w PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu.Dyplom w pracowni rzeźby prof. Feliksa Kociankowskiego i rysunku w pracowni prof. Leona Podsiadłego 1986 roku w której został zatrudniony jako asystent od 1985 roku. Pracował następnie jako asystent w pracowni rysunku Nikole Naskov’a i rzeźby Alojzego Gryta, Janusza Kucharskiego, Christosa Mandziosa, Zbigniewa Makarewicza. W 1989 organizował od podstaw warsztat technik odlewniczych który prowadził do 1997. Prowadził zajęcia z technik rzeźbiarskich – drewno.
Obecnie prowadzi dyplomującą pracownię Rzeźby oraz przedmiot Intermedia. Zajmuje się nieutylitarnym organizowaniem przestrzeni- rzeźbą (modelowaną, skrawaną, konstruowaną, instalowaną, perforowaną et cetera) , czasem też płaszczyzny- rysunek, grafika, fotografia, wideo.
Łukasz Głowacki, ur. 1964 w Lublinie. Studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki PWSSP Gdańsku w pracowniach prof. Kazimierza Ostrowskiego i prof. Hugona Laseckiego. Dyplom z malarstwa w 1990 r. w pracowni prof. Hugona Laseckiego. Malarz, artysta sztuki performance, autor obiektów, instalacji i filmów video, kurator wystaw.
Negocjator formy obrazu, jego doznania w opcjonalnych stanach wizualności. Jest animatorem idei energii „PUNKTU SZTUKI”, który stanowi podwalinę każdego procesu twórczego, będącym zarazem wyrazem refleksji nad statusem dzieła sztuki. W swych działaniach performance łączy poszukiwania ekspresji wyrazu z postawą introwertycznego obserwatora egzystencji człowieka. Jego prace przestrzenne są minimalizującymi kinetycznymi obiektami, rzeźbami stanu nierównowagi, dysponującymi potencjałem performatywności. Ich pozorna abstrakcyjność jest reaktywnym kontekstem do rzeczywistości zdynamizowanego obrazu świata. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych oraz wystąpień performance, autor kilkunastu wystawach indywidualnych. Pracuje w Liceum Plastycznym im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie.
